Het Hof van Cassatie van 8 maart 2013 stelde dat de laatste conclusie alomvattend dient te zijn en dat de argumentatie, de middelen en de eisen die niet in de syntheseconclusie staan door de rechtbank niet in aanmerking kunnen genomen en dat hieraan niet meer te remediëren valt, zodat een nieuwe conclusieronde geen oplossing kan bieden.
Art. 748bis Ger.W. bepaalt dat de laatste conclusie van een partij de vorm aanneemt van syntheseconclusies. Voor de toepassing van art. 780, eerste lid, 3°o Ger.W. vervangen alle vorige conclusies en in voorkomend geval de gedinginleidende akte van de partij die de syntheseconclusies neerlegt.
Art. 748bis Ger.W. heeft tot doel het verloop van het geding te verbeteren en de rechtsgang te versnellen door het werk van de rechter te verlichten en nader te omschrijven, zodat hij in de regel enkel rekening mag houden met de laatste syntheseconclusie. Deze bepaling raakt de openbare orde (Cass. 6 februari 2015, RW 2015-16, 1501)
Wanneer nu een zaak stond gefixeerd stond op basis van art. 747 Ger.W en deze zaak aanleiding geeft tot een tussenvonnis waarin het laatste woord gelaten wordt aan een partij en in die laatste conclusie een nieuw argument ontwikkeld, is het denkbaar dat een partij een «noodconclusie» neerlegt.
Na een debat tussen de partijen kunnen dan op de terechtzitting nieuwe conclusietermijnen worden overeengekomen waarbij er dan ter terechtzitting uitdrukkelijk wordt gesteld dat deze conclusies enkel betrekking zouden hebben op een bepaald punt, met het oog op het niet nodeloos vertragen van de zaak.
In deze optiek passen is het aanvaardbaar binnen deze afspraken dat de reeds neergelegde conclusies niet dienen te hernomen of herhaald. Het kan dan volstaan ernaar te verwijzen. De doelstelling van de wetgever werd immers bereikt, namelijk het niet nodeloos vertragen en compliceren van de procedure.
In dit geval kan de rechtbank correct oordelen dat de laatste conclusie géén afstand van haar vordering inhoudt (voor hetgeen reeds in eerdere conclusies werd gesteld), waarbij deze laatste conclusie dan ook niet als syntheseconclusies dient te worden beschouwd.