Een wet van openbare orde kan als volgt gedefinieerd worden:
«Een wet is van openbare orde als ze de essentiële belangen van de Staat of van de Gemeenschap betreft of wanneer ze, in privaatrecht, de juridische grondslag bepaalt waarop de economische of morele orde van de gemeenschap rust» (Cass., 8 december 1948, Pas., 1948, I, 699; Cass., 14 januari 1954, R.C.J.B., 1954, 251, noot P. De Harven).
Een regel van Belgische internationale openbare orde neemt volgens het Hof van Cassatieslechts die hoedanigheid aan “voor zover de wetgever door de bepalingen van die wet een principe heeft willen huldigen dat hij als hoofdzakelijk voor de gevestigde zedelijke, politieke of economische orde beschouwt en om deze reden, naar zijn mening, noodzakelijk in België de toepassing van elke regel moet uitsluiten die er mede in strijd is […]” (Cass. 4 mei 1950, Arr.Verbr. 1950, 557).
De niet-retroactiviteit van de wet is het algemeen rechtsbeginsel volgens hetwelk de wet geen terugwerkende kracht heeft, dat onder meer is neergelegd in artikel 2 van het oud Burgerlijk Wetboek (art. 1.3 NBW) , is de wet onmiddellijk van toepassing op alle gevolgen van onder de vroegere wet ontstane toestanden zie Cass. 18 juni 2003, P.03.0534.F; 2 mei 1994, A.C. 1994, nr. 212.
De wet is niet enkel toepasselijk op toestanden die vanaf haar inwerkingtreding ontstaan, maar ook op de toekomstige gevolgen van de onder het stelsel van de vroegere wet ontstane toestanden en die aanhouden of voortduren onder vigeur van de nieuwe wet. Zie Cass. 19 februari 1987, A.C. 1986-87, nr. 361.
De internationale openbare orde is een deelverzameling van de interne openbare orde.
Uittreksel uit het NBW
Art. 1.3 lid 3 Rechtshandeling
Er kan niet worden afgeweken van de openbare orde, noch van de regels van dwingend recht.
Is van openbare orde de rechtsregel die de essentiële belangen van de staat of van de gemeenschap raakt of die in het privaatrecht de juridische grondslagen bepaalt waarop de maatschappij berust, zoals de economische orde, de morele orde, de sociale orde of de orde van het leefmilieu.
Is van dwingend recht de rechtsregel die is vastgesteld ter bescherming van een partij die door de wet als zwakker wordt gehouden.