Richtlijn 2006/24/EG
Sedert jaar en dag weten we dat alle communicatie gegevens systematisch worden opgeslagen door de Amerikaanse inlichtingendiensten om deze gegevens zogenaamd te gebruiken in de strijd tegen terreur en ernstige criminaliteit.
Sedert jaar en dag worden wij bijna op elke openbare plaats gefilmd door de opstelling van de ontelbare camera’s waarbij deze gegevens worden opgeslagen.
Tal van bedrijven verzamelen gegevens over ons internetverkeer.
Ook het beroepsgeheim staat op de helling door tal van afwijkingen of zelfs door de techniek om bewaarders van een beroepsgeheim mee in beschuldiging te stellen waardoor de beschermde gegevens plots in handen van het “gerecht” kunnen vallen.
De opsomming wordt vrij eindeloos waarbij geleidelijk aan moeten beseffen dat onze privacy een hol woord geworden is.
De Europese richtlijn 2006/24/EG, houdt de verplichting in aan Telecomoperatoren en internetproviders om de communicatiegegevens van alle burgers te bewaren, alweer als zogeheten instrument in de strijd tegen terreur en ernstige criminaliteit. Aldus wordt blijvend geregistreerd elk internetverkeer, elk telefoongesprek, elke sms, elke mail, in die mate dat de afzender en de bestemmeling wordt bijgehouden, van welke plaats er gecommuniceerd werd, hoelang er gecommuniceerd werd…
Deze richtlijn zal principieel omgezet worden in Belgisch Recht.
Terecht ontstaat hiertegen protest door de liga voor de mensenrechten, de orde van Vlaamse Balies, de Franstalige en Duitstalige orde van Advocaten, de Vlaamse vereniging van journalisten, de Waalse vereniging van journalisten, de orde van geneesheren en VZW Tik.
Meer informatie over dit protest is terug te vinden op de website www.bewaarjeprivacy.be .
Een persdossier is ook terug te vinden op de website www.Advocaat.be onder de rubriek pers, communicatie en standpunten.
De bedoeling van heel wat van deze initiatieven is nobel en kan in heel wat gevallen inderdaad de maatschappij beschermen. Toch mag niet vergeten worden dat democratieën kwetsbaar zijn, dat democratieën kunnen vervangen worden door minder doorzichtige of zelfs autoritaire stelsels, dat zelf in een democratie minder democratische en minder nobele personen en gedachten aan de macht kunnen komen of de macht kunnen delen waardoor op een bepaald ogenblik deze informatie wel eens plots voor gans andere doeleinden zou worden aangewend.
Vergeten we hierbij niet dat in Nederland voor de 2de Wereldoorlog er een zeer “billijke” registratie gebeurde van elke burger naar geloofsovertuiging om op die manier op een correcte, eerlijke en billijke wijze belastinggelden te verdelen onder de vorm van tegemoetkomingen aan de organisaties, tempels, kerken, synagogen. Het zijn deze geregistreerde gegevens die de nazi’s hebben toegelaten op systematische wijze het merendeel van de Joodse bevolking uit te moorden doordat elke Jood met al zijn gegevens onmiddellijk traceerbaar bleek door deze registratie.
De registratie van gegevens die de privacy van de burger schenden, kan derhalve slechts gebeuren onder uitzonderlijke omstandigheden waarbij de gegevens slechts een bepaalde bewaringstermijn hebben en waarbij telkenmale de finaliteit van de registratie dient bepaald maar ook beschermd te worden. Bovendien mag de raadpleging van deze bestanden slechts gebeuren onder toezicht van een onafhankelijk orgaan terwijl een en ander onder toezicht moet kunnen staan van de rechterlijke macht.