De verzending en betekening of kennisgeving van gerechtelijke stukken wordt door tussenkomst van een verzendende instantie voorzien en tevens een ontvangende instantie aangeduid door de lidstaten.
Volgens artikel 14 van de Verordening is elke lidstaat eveneens bevoegd die betekening of kennisgeving van gerechtelijke stukken aan zich in een andere lidstaat bevindende personen rechtstreeks per post te doen verrichten.
Er bestaat geen rangorde in de verschillende wijzen van betekening die de Verordening voorziet en meer bepaald niet tussen enerzijds de betekening door tussenkomst van de instanties van de aangezochte staat en anderzijds de betekening per post, zodat het mogelijk is om een gerechtelijke beslissing of stuk op één van deze twee wijzen dan wel gelijktijdig op de twee wijzen - zoals in dit geval - te betekenen.
Wanneer er een cumulatie is van de betekening door tussenkomst van instanties en de betekening per post, dient er te worden uitgegaan van de datum van de eerste geldig verrichte betekening om te bepalen wanneer voor de geadresseerde een procestermijn ingevolge een betekening begint te lopen.
Wanneer de eerste geldige betekening van een vonnis gebeurde overeenkomstig artikel 14 van de Verordening door middel van een aangetekende zending met ontvangstbewijs of op gelijkaardige wijze, dient inzake derhalve met deze wijze van betekening rekening te worden gehouden.
Een verzending middels aangetekend schrijven met ontvangstbewijs door de gerechtsdeurwaarder is een rechtsgeldige betekening.
Overeenkomstig het Nederlands recht is de datum van betekening de datum van kennisname of de mogelijkheid daartoe.
Wanneer hoger beroep is aangetekend tegen een eindvonnis en het tussenvonnis en het hoger beroep tegen het eindvonnis ontoelaatbaar is, is het beroep tegen het tussenvonnis zonder voorwerp.