Scheiden doet scheiden
Eenmaal gescheiden , andermaal, en waarom niet nadien nog een maal
Een partner die reeds een vaste relatie, huwelijk of samenwoning reeds heeft beëindigd, gaat geleidelijk aan beseffen dat relaties tijdelijk zijn. Dit wordt gevoed door wetenschappelijke en pseudowetenschappelijke uiteenzettingen die ons leren dat wij wel monogaam zijn maar serieel monogaam, met andere woorden dat wij de ene relatie na de andere aangaan tot wanneer de liefde duurt, tot wanneer de relatie is opgeleefd.
Relaties gaan steeds met ups en downs en deze personen hebben vaak niet geleerd dat een dieptepunt in hun relatie heel normaal is en ook vaak niet geleerd dat liefde een werkwoord is, maar nog een vaste relatie een werkwoord is.
Relaties worden hierdoor vaak als relatief gegeven ervaren. Het wordt wel zeer complex wanneer relaties ook gemeenschappelijke geldelijke belangen met zich meebrengen, gemeenschappelijke investeringen in onder meer een eigen huis en niet in het minst het beginpunt waarin kinderen worden verwekt.
Nieuw samengestelde gezinnen met ingewikkelde omgangsregelingen, financiële katers uit vorige relatiebreuken en ruzies met de eigen ex en de andere worden hierdoor vaak ingewikkelde vennootschapssystemen met meer afspraken, regels, vergaderingen en advocaten dan thuishavens, plaatsen van rust en sereniteit.
Een nieuw samengesteld gezin staat onder voortdurende druk en het is dan ook normaal dat deze huwelijken of relaties minder slaagkansen hebben dan kerngezinnen.
Bovendien hebben beide partners reeds een scheidingservaring. De stap om eruit te stappen is kleiner en de wetenschap dat de andere partner reeds een dergelijke stap heeft gezet en voor een andere partner verlaten of gekozen heeft maakt wederzijds wantrouwen en zelfs jaloersheid tot een ingebakken gegeven.
Werkt het niet… dan ontbinden we de vennootschap (het nieuw samengestelde gezin) en zoeken we andere wegen.
Dit alles is geen kritiek, maar een sociologisch gegeven
Dit is geen ethisch pleidooi ter behoud van het huwelijk in alle omstandigheden.
Wanneer we weten dat in Vlaanderen 90% van de personen die leven in een relatie verklaren gelukkig te zijn, is dit onder meer en vooral te danken omdat we vandaag over de mogelijkheid beschikken om eruit te stappen en een nieuw leven te beginnen.
Vele mislukkingen in tweede relaties zijn echter te wijten aan te vlugge impulsieve beslissingen. Na een eerste breuk, zegt men nooit meer… Maar de eenzaamheid slaat vlug toe en een romantisch avondje met rode wijn kan ons reeds van gedachten veranderen. Waarom niet eerst een tijdje van het leven genieten, zichzelf terugvinden, aftasten, flirten, zoenen of niet zoenen en meer dan eens neen zeggen.
Maar na een eerste relatie zijn we een stukje ouder. Hoe schuchter waren we toen we onze eerste relatie hadden en hoeveel tijd deden we over de eerste kus en hoeveel meer tijd en aarzeling over de eerste seksuele relatie (althans wanneer we het echt meenden). Maar eens de 30 jaar en verscheiden relaties voorbij is er tussen de eerste kus en de eerste seksuele daad in de regel minder dan 4 uur.
En de dag erna worden vaak reeds een paar spulletjes verhuis, de volgende week een paar koffers, de maand erna de huisraad en kinderen… Maar al te vaak is geen tijd geweest om de relatie te bespreken.
Hoe mooi en waardevol zijn de gesprekken niet van jonge pubers en hun dromen. Zij praten met hun lief over hoe ze kinderen gaan opvoeden, hoede ze het leven en samenleven zien, hoe ze samen dagdromen en een toekomst willen opbouwen. Steen per steen bouwen ze een luchtkasteel (want in de praktijk zal alles toch anders zijn), maar ze hebben ten minste gebouwd en gecommuniceerd. Indien de relatie blijft huren zullen ze op die basis en met die vaardigheden verder hun relatie opbouwen met echte stenen en mortel.
Een mislukte nieuwe relatie met een gans andere partner
Mensen zoeken precies naar een nieuwe partner vaak op basis van de fouten van hun vorige partner, in die zin dat zij zich gelukkig zullen stellen met een partner die niet de fouten had van hun vorige partner.
Was hun vorige partner zwaarlijvig en hadden zij daar problemen mee dan zoeken zij voor een mooie slanke man. Was hun vorige partner ziekelijk jaloers, dan zoeken zij voor een niet jaloerse partner. Was hun vorige partner iemand die vaak uithuizig was, dan zoeken zij soms een huismus. Was hun vorige partner een armoezaaier, dan zoeken zij thans een meer welstellende partner enz.
Op die wijze wordt er een partnerkeuze gemaakt op louter negatieve criteria in plaats van positieve criteria, die de nieuwe relatie zwaar hypothekeren. Een relatie wordt aangegaan in de eerste plaats op grond van gemeenschappelijke kenmerken, op basis van overeenkomsten en niet alleen en uitsluitend op basis van verschillen.