In het oude recht genoten de natuurlijke kinderen niet evenveel rechten als de wettige kinderen, zij hadden ondermeer aanvankelijk geen en later slechts een beperkt erfrecht ("Bâtard ne succède point"). Omwille van deze discriminatie van het natuurlijk kind werd de Belgische staat veroordeeld door het Europees hof voor de rechten van de mens (arrest Marckx, 13.6.1979). Pas in 1987 werd de Belgische wet werd aangepast.
De wet van 31.3.1987 maakte geen onderscheid meer tussen wettige en natuurlijke kinderen. De wet werd opgenomen in artikel 312 e.v. van het BW (burgerlijk wetboek).
In de huidige regeling maken we enkel onderscheid tussen:
kinderen wier afstamming vaststaat langs vaderszijde
kinderen wier afstamming vaststaat langs moederszijde,
kinderen wier afstamming vaststaat langs vaderszijde en moederszijde,
Sindsdien werd het afstammingsrecht verder verfijnd, zie ondermeer nieuw artikel 316bis. BW.
Let wel: natuurlijke kinderen erven slechts voorzover een afstamming werd vastgesteld. Het volsaat niet dat God en klein pierke weet dat Jefke de vader is van Mieke, om Mieke een erfrecht te geven op de nalatenschap van Jefke.
Kinderen geboren buiten het huwelijk kunnen vrijwillig erkend worden door de vader.
De vader kan het vaderschap ook opeisen middels een procedure tegen de moeder
De moeder kan de erkenning van de vader afdwingen
De rechtbank zal deze vorderingen tot erkenning (enkel) weigeren als ze kennelijk strijdig is met de belangen van het kind. (Art. 329bis BW.)
Kinderen geboren uit het overspel van een ouder of van beide ouders hebben steeds een moederlijke afstamming, een vaderlijke afstamming alleen na erkenning.
Wanneer een gehuwde vader een kind erkent dat is verwekt bij een andere vrouw dan zijn echtgenote moet de erkenning van vaderschap ter kennis worden gebracht van zijn echtgenote/echtgenoot (art. 319bis BWB). De vereiste homologatie van deze erkenning door de rechtbank is afgeschaft
Voor 1.7.2007 volstond de eenvoudige vaderlijke erkenning niet, de erkenning moest vroeger nog worden gehomologeerd.
Door de wet van 1.7.2006, die in werking trad op 1.7.2007, wordt een in overspel verwekt kind niet langer gediscrimineerd:
- het overspelig kind kan de familienaam van de overspelige ouder dragen, zonder akkoord van diens echtgenote/echtgenoot
- een wijziging van de naam na de meerderjarigheid is voor het overspelig kind alleen mogelijk met zijn/haar akkoord
- het overspelig kind kan in de echtelijke woning worden opgevoed, zonder akkoord van de echtgenoot van de overspelige ouder
- het overspelig kind kan de omzetting vragen van het vruchtgebruik van de langstlevende echtgenoot van de overspelige ouder
- het overspelig kind kan niet meer worden uitgesloten van de verdeling in natura
Kinderen geboren uit een incestueuze relatie (bloedschennige kinderen of kinderen geboren door incest tussen bloedverwanten, hebben steeds een moeder (zij die blijkt uit de geboorteakte) van wie ze kunnen erven, maar de vader mag het kind niet erkennen wanneer uit die erkenning een huwelijksbeletsel zou blijken tussen hem en de moeder waarvoor de koning geen ontheffing kan verlenen tenzij het huwelijk waardoor dat beletsel is ontstaan nietig werd verklaard of werd ontbonden door overlijden of door echtscheiding (art. 321 BW).
Deze bepalingen werden niet gewijzigd ingevolge de wetswijziging van 09/09/2018 tot hervorming van het erfrecht.
Link naar bijdrage nieuwe erfrechtwet 31-07-2017