Incoterms regels (International Commercial Terms) zijn een internationale standaard over de rechten en plichten van de koper en verkoper bij internationaal transport van goederen, ontwikkeld en gepubliceerd door de International Chamber of Commerce (ICC) the world business organization.
De laatste versie van de Incoterms dateert van 2010.Handelsovereenkomsten zullen over het algemeen opgesteld zijn aan de hand van deze laatste versie, de Incoterms 2010 regels. De Engelse tekst is de originele en officiële versie van de Incoterms regels, die zijn goedgekeurd door de Commissie van de Verenigde Naties inzake Internationaal Handelsrecht (UNCITRAL). Geautoriseerde vertalingen zijn verkrijgbaar via nationale afdelingen van ICC. De Nederlandse afdeling van ICC houdt kantoor in Den Haag, de Belgische afdeling in Brussel.
In de Incoterms 2000 zijn er dertien Incoterms regels of leveringsvoorwaarden. Van de dertien zijn er zes gericht op de zeevaart, terwijl de overige zeven voor alle soorten transport gelden.
In de Incoterms wordt tussen verkoper en koper wordt bepaald:
de verplichtingen van beide;
wanneer de risico’s overgaan naar de andere partij?
wie de verzekeringen, vergunningen, machtigingen en andere formaliteiten regelt;
wie tot waar het transport regelt;
De meest gebruikte Incoterms zijn momenteel de Incoterms 2010.
Soorten:
Belangrijk in het onderscheid is het zogeheten “Critical Point”. Dit is het punt waarop de verantwoordelijkheid van de koper verschuift naar de verkoper.
EXW – Ex Works – Af Fabriek
De leveringsconditie Ex Works verplicht de verkoper de goederen te produceren en klaar te zetten in de loods. Meer niet. Eenvoudiger: De verkoper zegt tegen de koper "kom ze maar ophalen".
FCA – Free Carrier – Vrachtvrij tot (eerste) vervoerder
Free Carrier / Vrachtvrij tot eerste vervoerder stelt dat de exporteur zorg draagt voor de opmaak van de vrachtbrief en eventuele uitklaring en exportdocumenten en het inladen van de goederen in de vrachtwagen of container vanaf het afgesproken punt. Dit is in de regel de loods of warehouse van de leverancier. Het “Critical Point” ligt bij FCA op het moment dat de goederen geladen en vastgezet zijn in de trailer en de chauffeur de vrachtbrief heeft ondertekend voor ontvangst van de goederen. De kopende partij draagt zorg voor het transport en is vanaf dat moment ook verantwoordelijk voor de verzekering.
CPT – Carriage Paid To – Vracht betaald tot
De leverancier zegt de goederen te leveren tot een afgesproken punt. Dit is vaak het warehouse van de koper of zijn klant. De kopende partij staat in voor een eventuele verzekering. De verkoper leverancier levert de goederen op het moment dat hij ze aangeleverd heeft op de afgesproken plaats. De leverancier dient de vrachtbrieven op te maken, de uitklaring regelen en de eventuele exportdocumenten laten opmaken.
CIP – Carriage and insurance paid to – Vracht en verzekering betaald tot
Deze CIP Incoterm is gelijk aan CPT, met als verschil dat de leverancier of verkopende partij niet alleen het transport regelt, maar ook de verzekering voor minimaal de goederenwaarde en de goederen aanlevert op de afgesproken plek van de kopende partij.
DAT – Delivery At Terminal – Geleverd op Terminal
Deze Incoterm word vaak gebruikt bij EU-grens overschrijdende transporten. Wanneer een leverancier bijvoorbeeld moet aanleveren in Rusland of Turkije, gebeurt dit vaak op een Douane terminal op aanwijzing van de klant. De verkopende partij regelt het transport, de verzekering, de uitvoerdocumenten en levert de goederen aan tot de terminal die afgesproken is. De klant moet in het land van bestemming zelf zorg dragen voor de invoerrechten en regelt het transport van de Terminal tot de eindbestemming. De terminal kan ook een kade, opslagplaats, container-, weg-, spoor- of luchtvrachtterminal zijn.
DAP – Delivery At Place – Geleverd ter bestemming
DAP verschilt van DAT, doordat de leverancier niet levert op een (Douane) terminal, maar rechtstreeks tot de overeengekomen plaats van bestemming. De verkoper moet net als bij DAT zorg dragen voor het transport, de verzekering en de uitvoerdocumenten. Het “Critical Point” bij DAP is hier het moment dat de goederen aankomen op de plaats van bestemming. De kopende partij moet zorg dragen voor het lossen van de goederen.
Anders dan bij DDP hoeft de leverancier niet de invoerrechten te voldoen in het land van bestemming. Wanneer er (zoals in sommige landen eerst ingeklaard moet worden, alvorens verder gereden mag worden naar de eindbestemming en er hierbij lange wachttijden ontstaan doordat de kopende partij zijn invoerrechten niet tijdig betaald, draait de leverancier op voor de wachtkosten.
DDP – Delivery Duty Paid – Geleverd en Rechten betaald
De DDP Incoterm legt nagenoeg alle verantwoordelijkheid neer bij de verkopende partij. De verkoper verkoopt de goederen aan de klant en moet zelf de invoerrechten voldoen in het land van bestemming. Tot het moment dat de verkoper de goederen ingeklaard geleverd heeft is de verkoper verantwoordelijk voor de verzekering, het transport en de uit- en invoerdocumenten.
Met deze incoterm is de verkoper verantwoordelijk voor de invoerheffingen in het land van bestemming.
Wanneer de exporterende partijen goederen DDP levert aan een klant buiten de EU moet de verkoper de invoerrechten voldoen. Strikt genomen hoeft de koper niets te doen en alleen maar te wachten tot de verkoper de goederen aanlevert.
Gezien de verkoper de invoerrechten van de goederen in het land van bestemming niet kent dient hij een douaneagent regelen in het land van bestemming die de invoerrechten betaalt zodat de vrachtauto of container ingeklaard kan worden.
FAS – Free Alongside Ship – Vrachtvrij langszij schip
De verkoper regelt het transport, vervoersdocumenten en evt. uitvoerdocumenten, de verzekering en draagt het verdere risico tot het moment dat de goederen gelost worden naast het schip. Op dat moment verplaats het “critical point” zich van de verkoper naar de koper. De koper betaalt de rest van het transport van de goederen.
Bij deze Incoterm levert de verkoper de ooederen op het moment dat er geladen wordt aan boord van het schip. Maar de verkoper sluit naast de vervoersovereenkomst voor het transport naar de gewenste haven of terminal ook een verzekering af voor schade of verlies van de goederen tijdens het transport. Deze verzekering moet minimaal de goederenwaarde dekken.