Wie een proces wint doet dit met stijl.
Vaak is een overwinning slechts een pyrrusoverwinning, ondermeer omdat de kosten van de overwinning hoger zijn opgelopen dan het eigenlijk gewin van de zaak.
Vaak omdat de neveneffecten van de overwinning zwaarder doorwegen dan de overwinning zelf.
Het begrip pyrrusoverwinning gaat terug op Koning Pyrrus die leefde tussen 319 en 272 voor Christus, zijn de koning van Epyrus in het Noordwesten van Griekenland.
Hij versloeg een Romeins leger als afstammeling van de legendarische Achilles en dit met een klein leger waarbij hij een overmacht van Romeinen wist te verschalken.
Pyrrus naderde Rome op enkele kilometers. Maar op dat ogenblik was zijn leger zo verzwakt zodat hij niet meer in staat was om de stadsmuren te bestormen zodat de Romeinse reservetroepen het uitgedunde leger van Pyrrus aan de stadspoorten in de pan konden hakken en voorgoed uit Italië konden verdrijven.
Elke overwinning impliceert een gevoel van nederlaag bij de verliezer die onmiddellijk kan resulteren in een negatieve reactie en een volgende tegenzet.
Een overwinnaar stelt zich daarom best bescheiden op.
Meer nog, de verstandige overwinnaar stelt zich op als verliezer waarbij hij de tegenpartij het gevoel heeft overwinnaar te zijn.
Deze tactische overweging blijft wellicht de beste strategische zet, zowel in procedure als in onderhandeling.