Artikel 35 van de Arbeidsovereenkomstenwet omschrijft de dringende reden als de ernstige tekortkoming die elke professionele samenwerking tussen de werkgever en de werknemer onmiddellijk en definitief onmogelijk maakt.
Hieruit volgt dat 3 voorwaarden cumulatief aanwezig moeten zijn:
- er moet een ernstige tekortkoming zijn van de werknemer,
- die elke professionele samenwerking onmogelijk maakt,
- en dit op een bijzondere manier met name onmiddellijk en definitief.
Artikel 35, laatste lid van de Arbeidsovereenkomstenwet zegt dat de partij die een dringende reden inroept hiervan het bewijs dient te leveren.
Naast het foutief karakter (Cass. 23 oktober 1989, JTT 1989, 432) zal de rechter dus tevens de ernst van de tekortkoming dienen te beoordelen. Bij de beoordeling van een dringende reden dient uiteraard rekening te worden gehouden met de omstandigheden eigen aan de zaak. Het feit dat het ontslag om dringende reden rechtvaardigt, is immers het feit met inachtneming van alle omstandigheden die het feit het karakter van een zwaarwichtig motief geven (Cass. 13 december 1982, Arr.Cass. 1982-83, 504; Cass. 16 juni 1971, JTT 1972, 37; Cass. 23 mei 1973, JTT 1973, 212).
Mits de rechter het wettelijk begrip 'dringende reden' niet miskent, beoordeelt hij op onaantastbare wijze de ernst van de fout en de weerslag ervan op het mogelijk verderzetten van de contractuele betrekkingen. De rechter kan de beoordeling van het mogelijk verderzetten van de contractuele betrekkingen bij een ernstige tekortkoming niet koppelen aan het criterium van de disproportionaliteit tussen die fout en het verliezen van werk (Cass. 6 juni 2016, JTT 2016, 351, noot C.W., en Soc.Kron. 2016/5, 187).
Een laattijdige aangifte met één dag voor korte tewerkstelling van enkele werknemers is niet een voldoende ernstige tekortkoming, in een omstandigheid waarbij slechts 1 werknemer met een 4/5 tewerkstelling alleen dient in te staan voor de verwerking van 500 personeelsleden. Dit is weliswaar eer professionele tekortkomingen, maar niet van dien aard dat ze op zich een ernstige tekortkoming uitmaakt die elke professionele samenwerking tussen de werkgever en de werknemer onmiddellijk en definitief onmogelijk maakt.
Fouten dienen beoordeeld rekening houdend met de interne organisatie en de gespannen werkverhouding. Deze fouten kunnen een ontslag verantwoorden, maar daarom nog geen ontslag wegens dringende redenen.