Aanspreekvorm

Zoek dit woord op in WikiWoordenboek
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

In het Nederlandse taalgebied zijn onderstaande aanspreekvormen gebruikelijk (met name in formelere, schriftelijke correspondentie), hoewel zij sinds de jaren vijftig minder worden gebruikt.

Hieronder de titulatuur en de aanspreekvormen die gebruikelijk zijn in Nederland en Vlaanderen:

Koninklijk Huis (België)[bewerken | brontekst bewerken]

In België is er een duidelijk verschil tussen het predicaat en de aanspreekvorm. Hoewel alle prinsen en prinsessen het predicaat Koninklijke Hoogheid voeren met de titel van Koninklijke Prins of Aartshertog, worden ze protocollair aangesproken met “Monseigneur” of “Mevrouw”. Dynastieke titels worden wel gerespecteerd met bijhorend predicaat; officieel sprak men over "Hare Koninklijke Hoogheid, de Hertogin van Brabant", en niet over "prinses Elisabeth".

Koninklijk Huis (Nederland)[bewerken | brontekst bewerken]

Adel[bewerken | brontekst bewerken]

  • Prins/Prinses (algemeen): (Zijne, Hare, Uwe) Hoogheid
  • Prins/Prinses (Nederlands adellijke familie De Bourbon de Parme): (Zijne, Hare, Uwe) Koninklijke Hoogheid
  • Prins/Prinses (sommige Belgische adel): (Zijne, Hare, Uwe) Doorluchtige Hoogheid
  • Aartshertog/Aartshertogin (sommige adel in België): (Zijne, Hare, Uwe) Koninklijke en Keizerlijke Hoogheid
  • Hertog/Hertogin: De hooggeboren heer/vrouwe[noot 3]
  • Markgraaf/Markgravin: De hooggeboren heer/vrouwe
  • Graaf/Gravin: De hooggeboren heer/vrouwe
  • Burggraaf/Burggravin:De hooggeboren heer/vrouwe
  • Baron/Barones: De hoogwelgeboren heer/vrouwe
  • Ridder: De hoogwelgeboren heer[noot 4]
  • Jonkheer/Jonkvrouw: De hoogwelgeboren heer/vrouwe[noot 5]

Ambtenarij (Nederland)[bewerken | brontekst bewerken]

Militairen[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook Lijst van militaire rangen van de Nederlandse krijgsmacht

De aanspreekvorm is zowel van toepassing zolang de militair in actieve dienst is maar ook na zijn/haar dienstverlating. Bij gebruik in combinatie met de militaire rang wordt deze aangevuld met "b.d." voor "buiten dienst" (voorbeeld: maj b.d.)

Diplomaten en bestuurders[bewerken | brontekst bewerken]

Rechterlijke macht[bewerken | brontekst bewerken]

Hoger onderwijs[bewerken | brontekst bewerken]

Wetenschappelijk onderwijs[bewerken | brontekst bewerken]

(bij meerdere titels: alleen de vorm behorende bij de hoogste titel gebruiken.)

  • Hoogleraar (titel: prof.): De hooggeleerde heer/vrouwe. Aanspraak: professor
  • Doctor honoris causa (titel: dr.h.c.): De weledelzeergeleerde heer/vrouwe
  • Doctor (titel: dr. of PhD): De weledelzeergeleerde heer/vrouwe
  • Engineering Doctorate (titel: PDEng of EngD): De weledelgestrenge heer/vrouwe
  • Ingenieur (titel: ir. of MSc): De weledelgestrenge heer/vrouwe
  • Meester in de rechten (titel: mr., LLM of MA): De weledelgestrenge heer/vrouwe
  • Doctorandus (titel: drs., MSc of MA): De weledelgeleerde heer/vrouwe
  • Licentiaat (titel in België: lic., MSc of MA): De weledelgeleerde heer/vrouwe
  • Arts (titel in België: de., titel in Nederland: drs.; met achter naam Arts): De weledelgeleerde heer/vrouwe (tenzij gepromoveerd, zie doctor). Aanspraak: dokter (ook indien niet gepromoveerd)
  • Apotheker (titel in België: apr.): De weledelgeleerde heer/vrouwe (tenzij gepromoveerd, zie doctor).
  • Master of Arts (titel: MA): De weledelgeleerde heer/vrouwe
  • Master of Science (titel: MSc): De weledelgeleerde heer/vrouwe
  • Master of Science (titel: MSc) (indien ingenieursstudie): De weledelgestrenge heer/vrouwe
  • Master of Laws (titel: LLM): De weledelgestrenge heer/vrouwe
  • Bachelor of Arts (titel: BA): De heer/mevrouw
  • Bachelor of Science (titel: BSc): De heer/mevrouw
  • Bachelor of Laws (titel: LLB): De heer/mevrouw
  • Baccalaureus (titel: bacc.): De heer/mevrouw, in Twente met B.t.w. achter de naam
  • Kandidaat (titel: cand.): De heer/mevrouw

Hoger beroepsonderwijs en postinitieel onderwijs[bewerken | brontekst bewerken]

  • Lector hbo (titel: lec.): De weledelzeergeleerde heer/vrouwe[3]
  • Professional Doctorate (titel: PD): De weledelgeleerde heer/vrouwe[bron?]
  • Master (titel: M met toevoeging): De weledelgeleerde heer/vrouwe
  • Master (titel: M met toevoeging) op gebied van rechten, landbouw, natuurwetenschappen of techniek: De weledelgestrenge heer/vrouwe
  • Bachelor (titel: B met toevoeging): De heer/mevrouw
  • Ingenieur (titel: ing., BSc, BEng, BBE of BASc): De heer/mevrouw[noot 7]
  • Baccalaureus (titel: bc.): De heer/mevrouw
  • Associate Degree (graad achter de naam: AD): De heer/mevrouw

Geestelijkheid[bewerken | brontekst bewerken]

Rooms-Katholieke Kerk[4][bewerken | brontekst bewerken]

Protestantisme[bewerken | brontekst bewerken]

Islam[bewerken | brontekst bewerken]

  • Imam: De weleerwaarde heer [Naam]

Hindoeïsme[bewerken | brontekst bewerken]

  • Pandit: De weleerwaarde heer [Naam]

Humanisme[bewerken | brontekst bewerken]

Jodendom[bewerken | brontekst bewerken]

  • Opperrabbijn: De weleerwaarde zeergeleerde heer [Naam]
  • Rabbijn: De weleerwaarde heer/vrouwe [Naam]

Vrijmetselarij[bewerken | brontekst bewerken]

Burgerij[bewerken | brontekst bewerken]

  • Machinist van trein of schip: “Meester”
  • Hoofdwerktuigkundige: “Meester”
  • Kok: “Chef”
  • Onderwijzer(es) in het basisonderwijs: “Meester/Juf(frouw)” (tegenwoordig vaak met de voornaam)
  • Docent in het voortgezet onderwijs of hoger: “Meneer/Mevrouw” (in combinatie met de achternaam)
  • Zonder belangrijke functie: De heer/mevrouw; Geachte heer/mevrouw
  • Indien het gaat om betere bekenden die men niet tutoyeert: Beste heer/mevrouw of Waarde heer/mevrouw
  • Indien het gaat om goede bekenden of intimi: Beste, gevolgd door voornaam
  • Zowel in brieven en omzendbrieven als in e-mails wordt soms 'Geachte', 'Beste' of 'Waarde' als aanspreektitel gebruikt, zonder enig ander toevoegsel. In Nederlandse taaladviezen wordt dit afgeraden of zelfs afgewezen.[5][6]
  • Oudere familieleden: worden meestal met de familierelatie aangesproken, vaak in een informele vorm: “Papa”, “Mama”, “Opa”, “Oma”. Ooms en tantes zijn in de regel “Oom” of “Tante” met de voornaam. Ook oudere vrienden zijn vaak “Oom” of “Tante”. Tegenwoordig (sinds 1950) volstaat men vaak met enkel de voornaam. In al deze gevallen mag tegenwoordig meestal getutoyeerd worden.
  • Kinderen, jongere familieleden, vrienden: de voornaam. Een onbekend kind kan men aanspreken met “Jongeheer”, “Jongeman” of “Jongedame”. Hierbij wordt tegenwoordig (sinds 1950) steeds getutoyeerd.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]