De goede procesorde: een onderzoek naar de betekenis van de goede procesorde als normatief begrip in het burgerlijk procesrecht

In de afgelopen drie decennia heeft de goede procesorde als normatief begrip in het burgerlijk procesrecht aanzienlijk aan belang gewonnen. De burgerlijke rechter doet steeds vaker een beroep op de goede procesorde (of op daarmee vergelijkbare begrippen als een behoorlijke rechtspleging of procesvoering) als grondslag voor door hem gegeven jurisprudentieregels en beslissingen. Procespartijen beroepen zich steeds vaker op de goede procesorde ter fundering van door hen ingeroepen rechtsgevolgen. In dit onderzoek wordt beoogd de betekenis van de goede procesorde als normatief begrip in en voor het burgerlijk procesrecht in beeld te brengen. Daartoe wordt allereerst de rol van de eisen van een goede procesorde in de procesrechtelijke regelgeving beschouwd. Vervolgens wordt geïnventariseerd welke beslissingen en regels de Hoge Raad in zijn rechtspraak baseert op de eisen van een goede procesorde. Ten slotte wordt aan de hand van een analyse van de aangetroffen verwijzingen naar een goede procesorde in de regelgeving en de rechtspraak een beeld geschetst van de aard van de eisen van een goede procesorde, de factoren die bepalend zijn voor wat een goede procesorde eist of meebrengt, de verhouding van de eisen van een goede procesorde tot aanverwante leerstukken en de functies van verwijzingen naar een goede procesorde.